Zachtop lachen

‘Zachtop lachen’ is een toneelstuk naar de roman van Malou Holshuijsen. Uit het niets durft de jonge Malou niet meer deel te nemen aan het verkeer. In een even meeslepende als geestige voorstelling over een patiënt-in-ontkenning en haar therapeut onthult ‘Zachtop lachen’ de impact van intergenerationele trauma’s en de kracht van stilte binnen families.

Een verhaal vol humor om niet te hoeven voelen, dat uitdaagt tot het ontrafelen van het mysterie achter Malou haar zwijgen. Want wat is er precies gebeurd waar ze zo moeilijk over kan praten, en waarbij het motto van haar Indische familie pijnlijk treffend blijkt: “eten is zilver, zwijgen is goud”.