Beleef meer dan alleen een dansvoorstelling in 'Amor Fati'
Op donderdag 26 februari keert Isabelle Beernaert terug naar de kern van onze relaties, geïnspireerd door de acht vormen van liefde uit de Griekse filosofie. 'Amor Fati' is meer dan een dansvoorstelling, maar ook een fysieke ervaring die liefde, verlangen en verlies tastbaar maakt.
Hoe gaat het nu met je? Heb je genoeg energie voor dit interview?
“Ik ben op de goede weg, maar ik moet even volhouden. Het is een illusie om te denken: over twee weken ben ik weer gezond, herstel heeft tijd nodig.”
Begin dit jaar voelde je een klein bobbeltje in je borst. Goedaardig, zeiden de artsen. Vervolgens begon je samen met acht jonge dansers aan de creatie van je 15e eigen productie Amor Fati, in een klein bergdorpje midden in de Franse Alpen.
“En toen bleek het toch kwaadaardig. Twee jaar geleden had ik al een borstbesparende operatie ondergaan, maar nu moest mijn borst volledig geamputeerd. Ja, dat was heftig. Maar ik ben ook dankbaar. Ik was in een utopische omgeving met fijne mensen, terwijl ik kon doen wat ik het liefste doe: creëren. Als ik in België had gezeten, was de operatie en alles eromheen nog zwaarder geweest, denk ik.”
Hoe was het om bezig te zijn met de geboorte van een nieuwe voorstelling, en tegelijk met een ziekte die tot de dood kan leiden?
“Het was een bijzondere confrontatie met mijn eigen thema amor fati: pluk de dag, wat er ook gebeurt. Maar de voorstelling maken heeft me ook kracht gegeven. En ik denk dat je nog meer doordrongen raakt van de magie van het leven, in het zicht van de dood. Ik ben er niet bang meer voor. Natuurlijk hoop ik hier nog een hele tijd te zijn, maar ik snap nu dat je veel meer van het leven kunt genieten zonder de voortdurende angst voor een onvermijdelijk eind.”
“Vanaf het moment dat ik als meisje van acht werd aangenomen op de Koninklijke Balletschool van Antwerpen, ben ik ontzettend veel alleen geweest. Ik heb gewerkt, gewerkt, gewerkt. Dat moet ook, denk ik, als je ver wil komen als kunstenaar. Maar inmiddels besef ik: het leven is pas écht de moeite waard door de verbindingen die je maakt. Met vrienden, met familie, met geliefden. En voor al die liefdes geldt: wees teder met elkaar. Zeg vaak dat je van elkaar houdt.”
“Zeg vaak dat je van elkaar houdt. Het kan zomaar afgelopen zijn.”
Want het kan zomaar afgelopen zijn. Dat heb jij al jong geleerd.
“Ik was 28, mijn zusje Julie was 24. Ze zat achter op een motor, maar toen ze in een bocht moesten remmen, is zij de lucht ingevlogen en heeft ze haar nek gebroken. Ze was op slag dood. Het was voor ons als familie een heel harde confrontatie met het koesteren van iedere dag. Toen heb ik al geleerd dat houden van en loslaten bij elkaar horen.”
“Je hoeft dans niet uit te kunnen leggen. Als je het maar voélt.”
Sommige mensen vinden moderne dans te ingewikkeld. Wil jij dat veranderen?
“Ik wil iets mystieks vertellen, maar ik wil het wel behapbaar maken. Je hoeft het niet uit te kunnen leggen, als je het maar voélt. Ik wil graag dat er iets met je gebeurt als je naar mijn voorstelling kijkt. Iemand uit mijn publiek zei een keer: ‘Veel dansproducties zijn zo abstract en intellectueel. Wij voelen ons herkend bij jou. Van mens tot mens. ”
Dansers op loeihoge hakken, geblinddoekte duetten, prachtige scènes bij kaarslicht. Wilde je graag dat Amor Fati een spectaculaire voorstelling zou worden?
“Dat wil je altijd! Maar waar ik vooral dankbaar voor ben, is al mijn levenservaring, al dat vallen en opstaan, dat maakt dat deze voorstelling er gekomen is. Het is eigenlijk mijn ziel die gesproken heeft. Er zitten superveel boodschappen in Amor Fati. En het grappige is: ook aan mezelf.”
Welke boodschap geef je aan jezelf?
“May your heart remain the sea. Het leven is natuurlijk één grote les, dat heb ik op mijn 52e wel ervaren. Maar als we kunnen blijven luisteren naar elkaar, als je hart net als de zee groot en open kan blijven, dan zijn we op de goede weg. Dat wens ik iedereen.”
